In mijn fermentatieboek staat een recept van tepache. Ik had er nooit van gehoord, maar als je googelt, zie dat veel mensen het maken de laatste tijd. Het mooie van deze gefermenteerde frisdrank is dat je het maakt van het snijafval van ananas. Geweldig gevoel om je ananas helemaal ‘op’ te gebruiken.

Wat je wel eerst moet maken (of via via krijgen) is ginger bug. Dit is de starter; daarmee kan het ananassap met suiker gaan fermenteren. Het fermenteren doe je voor de smaak en voor de bubbels (koolzuur).

Zoals gezegd dus eerst een ginger bug maken. Dat duurt een kleine week, zie artikel Ginger bug maken.

Maak de ananas klaar voor consumptie. Ik bedoel: verwijder de top en onderkant, daarna de zijkanten en als laatste de harde kern. Bewaar alles behalve de bovenkant. Het vruchtvlees eet je lekker op. De rest kook je in een pan water. Neem zoveel water totdat alle stukken schil onder water staan.

Als het water kookt, kun je nog een paar minuten laten doorkoken of je zet de warmtebron meteen uit. De smaak trekt toch wel in het water tijdens het afkoelen.

Als ‘de soep’ bijna helemaal is afgekoeld, zeef je het in een bak.

Volgens mij is het gebruikelijk om rietsuiker te gebruiken bij tepache, maar ik heb geëxperimenteerd met witte suiker, rietsuiker en bruine suiker. Met bruine suiker vind ik het het lekkerst. De drank wordt dan heel donker en een klein beetje stroperig, lijkt wel cola! Voeg suiker toe totdat het lekker op smaak is. De ginger bug heeft suiker nodig om verder te fermenteren.

Voeg ook een theelepel kaneelpoeder toe. Dat maakt echt een verschil. Roer dan flink om de kaneel te mengen en de suiker op te lossen.

Voeg dan een paar eetlepels ginger bug toe en roer weer. Dit wordt de tepache. (Hoe actiever je ginger bug, hoe minder je ervan nodig hebt. Ik had de eerste paar keren te veel ginger bug toegevoegd en dat kwam de smaak niet ten goede. Hou het dus eerst bij 3 of 4 eetlepels.)

Giet het mengsel in een oude frisdrankfles en vul aan met water tot een paar cm onder de dop. Sluit de fles goed en voel hoe de fles meegeeft als je er in drukt. Dit is handig om te weten, want over een paar dagen zal de druk een stuk hoger zijn en dan weet je dat er koolzuur in de maak is.

Controleer de fles elke dag. De druk mag niet te hoog worden. (Dat vind ik eng ;-)) Als ik de fles niet meer goed kan indrukken, draai ik de dop om om te horen hoe hard de fles sist (net als bij cola of sinas). Na een dag of twee a drie heb je al prik (bij een flink actieve ginger bug), maar je kunt nog een paar dagen langer wachten totdat je echte bubbels hebt.